Karbon Nanotüpler İçin 50Khz 100w Ultrasonik Atomize Püskürtme Memesi

Yüksek frekanslı 50Khz 100w Karbon Nanotüpler için Ultrasonik Atomlaştırıcı püskürtme nozel

50khz 30watt atomlaştırma ekipmanı ultrasonik sprey kaplama kullanımı kolay

Parametreler

Ultrasonik püskürtme nozelleri

Adından da anlaşılacağı gibi ultrasonik nozeller, insan işitme aralığının ötesinde olan yüksek frekanslı ses dalgalarını kullanır.

Elektrik enerjisini mekanik enerjiye dönüştürürler. Değiştiriciler, bir güç jeneratöründen yüksek frekanslı bir sinyal şeklinde elektrik girişi alır ve bunu mekanik enerjiye dönüştürürler.

Aynı frekansta mekanik enerji.

Sıvı küçük bir pompa kullanarak atomlaştırma sondasına sokulur veya yerçekimi beslenmesi yapılabilir.atomlaştırma yüzeyinin titreşim genişliği dikkatlice kontrol edilmelidir.Kritik amplitudun altında enerji

Eğer amplitüde aşırı yüksekse, sıvı kelimenin tam anlamıyla parçalanır ve büyük "parçalar" atılır.

Sadece giriş gücünün dar bir bandı içinde, nozelin karakteristik ince, düşük hızlı sisini üretmek için ideal amplitudur.

Giriş enerjisinin ince kontrolü, ultrasonik atomlaştırma nozellerini kaynaklar, emülsifleşenler ve ultrasonik temizleyiciler gibi diğer ultrasonik cihazlardan ayıran şeydir.Bu diğer cihazlar, yüzlerce ila binlerce watt sırasındaki giriş gücü ile kavitasyona dayanır.. Ultrasonik atomlaştırma için, güç seviyeleri genellikle 15 watt'ın altında. Güç kaynağındaki çıkış seviyesini ayarlamak gücü kontrol eder.

Atomlaşma mekanizması sadece sıvının alana aktarılmasına dayanıyor.

Bu nedenle, her ultrasonik nozelin doğuştan geniş bir akış hızı aralığı vardır.

Ultrasonik atomlaştırma
Ultrasonik atomlaşma olarak adlandırılan fenomenin kökleri 19. yüzyılın sonlarında akustik fizikte, özellikle her yerde bulunan Lord Kelvin'in çalışmalarında bulunur.

Basitçe söylemek gerekirse, sıvı bir film pürüzsüz bir yüzeye yerleştirildiğinde titreşim hareketine girer ve titreşim yönü yüzeye dik olur.Sıvı titreşim enerjisinin bir kısmını emer.Bu dalgalar kapilyar dalgalar olarak bilinir.Her iki yöne uzanan düzenli olarak değişen zirveler ve çukurlarla yüzeydeki sıvıda dikdörtgen bir ızgara modeli oluşturur.

Temel titreşim genişliği arttıkça, dalgaların genişliği de karşılıklı olarak artar; yani zirve daha yüksek olur ve derinliklere iner.Sonunda kritik bir amplituda ulaşıldı ve kapilyar dalgaların yüksekliği istikrarlarını korumak için gerekli olanları aştı.Sonuç olarak dalgalar çöküyor ve az miktarda sıvı damlaları parçalanma yüzeyine normal olan dejenerasyon dalgalarının tepesinden dışarı atılıyor.Bu süreci görselleştirmemize yardımcı olan yararlı bir benzetme günlük deneyimimizden geliyor.Kıyıya gelen okyanus dalgaları açık sularda istikrarlı bir geçişten sahile yaklaştıkça istikrarsızlığa geçiyor.

Bu tür dalgaların istikrarsız olmasının nedeni, kıyıya yaklaştıkça dalganın dibinin okyanus tabanıyla temas etmesidir ve sürtünme kuvvetleri tarafından yavaşlatılır.Öte yandanDolayısıyla, dalga, dalga yüzeyinden küçük damlacıkların fırlatılmasıyla parçalanır.Kapiler ve okyanus dalgalarından bir püskürtmenin oluşmasını yöneten mekanizmalar farklı olsa da, sonuçlar benzer.